روش های تکثیر نهال گل محمدی

روش های تکثیر نهال گل محمدی:

بسیاری از باغداران نهال گل محمدی تکثیر شده از نهالستان ها را برای احداث باغ خود خریداری می کنند که البته مزایای خاص خود را از جمله تضمین سلامت نهال و موفقیت کاشت دارد، اما برخی نیز علاقه مند هیتند که خودشان تکثیر را انجام دهند، بنابراین به بررسی روش های عمومی و رایج تکثیر نهال گل محمدی می پردازیم.

1. تکثیر نهال گل محمدی از طریق قلمه زدن:

اولین، رایج ترین و ساده ترین روش تکثیر نهال گل محمدی روش قلمه زدن است، در این روش می توان دو نوع قلمه از گیاه مادری را که سلامت آنها تایید شده است، نیاز است. (قلمه های نرم و قلمه های خشبی،).قلمه های نرم و خشبی هر دو در پایان فصل گلدهی تهیه می شود با این تفاوت که قلمه های نازک از شاخه های سبز و یکساله و قلمه های چوبی از شاخه های غیر گلدار جدا می شوند.

قلمه گیری را می توان در هنگام هرس انجام داد ولی طول آن باید 15 تا 20 سانتی متر باشد و از زیر گره برگ دهنده جدا شده باشند تا ریشه دهی در این قسمت بهتر انجام شود. سپس آن را در هورمون ریشه زا در خاک قرار داده و روی گلدان را با پلاستیک بپوشانید تا کنترل رطوبت زیر پلاستیک منجر به ریشه زایی سریعتر قلمه ها شود.

نکاتی که در روش تکثیر قلمه باید در نظر گرفته شود به شرح زیر است:

• اطمینان از سلامت پایه ی مادری: توجه داشته باشید که انواع آفات و بیماری ها از طریق این روش به نهال منتقل می شود، بنابراین لازم است قبل از جداسازی قلمه ها از سلامت کامل پایه ی مادری اطمینان حاصل شود.

• خاک مناسب: خاکی که برای کاشت انتخاب می شود باید نیمه سبک باشد، خاک باغچه با فشردگی خوب و زهکشی مناسب برای کاشت مناسب است، اما خاک رسی و خاک سنگین از ریشه زایی جلوگیری می کند.

• طول کاشت: بهتر است نیم یا ده سانتی متر از قلمه را در خاک فرو کنید.

• پوشش پلاستیکی روی گلدان: کنترل رطوبت اطراف قلمه می تواند به رشد و ریشه زایی مطلوب کمک کند، بنابراین اهمیت پوشش پلاستیکی دور گلدان را دست کم نگیرید.

• قرار دادن گلدان: گلدان را در مکانی خنک و دور از نور خورشید قرار دهید تا مشکلی در ریشه زایی ایجاد نشود.

2. تکثیر نهال گل محمدی از طریق پیوند زدن:

روش دیگر تکثیر نهال گل محمدی روش پیوند است که در این روش با استفاده از پیوند شکمی، نوع گل رز مورد نظر به صورت مقاوم و طبیعی پیوند زده می شود. برای پیوند زدن بهتر است از اوایل شهریور تا اواخر مهر ماه اقدام به جدا سازی پیوندک و پیوند زدن کنید.قلمه ها را از شاخه های سالم و جوان گرفته و حدود پانزده میلی متر زیر شاخه های انتهای سر شاخه برش می زنند تا به پیوند شکمی وارد شوند.

یک نهال سالم و عاری از آفت و بیماری را برای پیوند انتخاب کنید و بر روی شاخه مورد نظر یک برش T شکل انگلیسی ایجاد کنید، برگ های پیوندک را جدا کرده اما یک سانتی متر از دم برگ را روی پیوندک باقی بگذارید، پیوندک را در محل پیوند قرار داده و با چسب باغبانی ببندید.

برای اطمینان از اینکه پیوند گرفته شده است ،پس از چند هفته پیوندک را بررسی کنید و به آرامی با انگشتان خود دم برگ های ماده باقی مانده پیوندک را حرکت دهید،دم برگها در صرت گرفتن پیوند باید به آرامی جدا شده و بریزند.

برای تکثیر از طریق پیوندها، به نکات زیر توجه ویژه ای داشته باشید:

• انتخاب زمان مناسب برای پیوند که معمولا از ابتدای شهریور تا پایان مهرماه انتخاب می شود، انتخاب زمان دیگری به دلیل فشار نامناسب آوندی باعث عدم گیرایی پیوند می شود.

• سالم بودن پایه و پیوندک: هر دو نهال پایه و نهالی که از آن پیوندک گرفته می شود باید از نظر سلامت آفات و بیماری ها بررسی شوند، به یاد داشته باشید که بیماری های ویروسی از این طریق قابل انتقال هستند و باید هم پایه و هم پیوندک عاری از بیماری های ویروسی باشند.

• انجام پیوند صحیح: پیوند زدن چیزی است که باید با تکرار و تمرین یاد گرفت، بنابراین باید از فردی آگاه و با تجربه در این زمینه کمک بگیرید.

3. تکثیر نهال گل محمدی از طریق خوابانیدن ساقه:

شاخه های گل محمدی با روش خوابانیدن ساقه قابلیت ریشه دار شدن دارند و به همین دلیل می توان آنها را به این روش تکثیر کرد، بنابراین می توان شاخه های نرم و لطیفی را انتخاب کرد و بخشی از جوانه ها و برگ ها را در زیر خاک قرار دارد و بعد از ریشه دهی می توانید به صورت قلمه های ریشه دار از گیاه مادری جدا کرده و آنها را در مکان جدید کاشت.

نکاتی که در روش تکثیر خوابانیدن باید به آنها توجه کنید به شرح زیر است:

• سالم بودن گیاه مادری: در این روش نیز مانند سه روش قبلی باید از سلامت پایه مادری از نظر مقاومت در برابر آفات و بیماری ها اطمینان حاصل کنید.

• دقت در زمان خوابانیدن شاخه: در زمان خوابانیدن شاخه توجه داشته باشید که شاخه ی کاملا منعطف را انتخاب کنید تا در زمان خوابانیدن شاخه دچار شکستگی نشود، ترک یا شکستگی مانع از رسیدن آب و مواد غذایی شده و ریشه دهی به خوبی انجام نمی شود.

• هنگام جدا کردن از ریشه و خارج کردن آن از خاک مراقب باشید: هنگام جدا کردن قلمه ها و خارج کردن ریشه ها از خاک مراقب باشید که به ریشه آسیب نرسانید تا در زمان انتقال به محل کاشت اصلی شانس گیرایی قلمه پایین نیاید.

4. تکثیر نهال گل محمدی از طریق پاجوش:

گل محمدی یکی از گیاهانی است که در طول عمر خود بین 20 تا 60 پاجوش تولید می کند، این امر در مورد گونه های بومی، وحشی و محلی صدق می کند، پاجوشها پس از 3 تا 4 سال از روئیدن قابلیت جدا شدن از نهال مادری را داشته و می توانند مستقل به زندگی خود ادامه دهند، برای این منظور با استفاده از قیچی و چاقوی تیز باغچه می توانید پا جوش های سه تا چهار ساله را با دقت از گیاه مادری جدا کرده و در بستری با خاک مناسب بکارید.

توجه داشته باشید که بهتر است پاجوش را در اوایل بهار و قبل از باز شدن جوانه های قلمه و گیاه مادری بکارید و از طرفی پس از کاشت پاجوش در محل جدید، فوراً آبیاری آن را انجام دهید و تاخیری در کار نباشد.

5. تکثیر نهال گل محمدی از طریق بذر:

روش دیگر تکثیر نهال گل محمدی که در برخی از نهالستان ها و مراکز فروش نهال گل محمدی نیز موجود است، تکثیر از روش بذر است که البته این روش روش طبیعی تکثیر گل محمدی است وگلهای باقی مانده روی بوته ی گل محمدی پس از ریزش گلبرگ و تولید میوه تولید بذر خواهند کرد و این میوه ها به کمک باد در طبیعت پخش می شوند و بذرها نهال های جدیدی تولید می کنند.

در نهالستان وقتی می خواهند کار اصلاح نژاد انجام دهند، ممکن است از این روش برای تکثیر نهال گل محمدی استفاده کنند و پس از رویش دان نهال به اندازه ی مورد نظر نهال را به مکان مورد نظر انتقال می دهند، اما توجه داشته باشید که ویژگی تفرق صفات در رابطه با تکثیر با روش بذر سبب می شود این روش گزینه ی مناسبی برای تکثیر نهال در ارقام اصلاح شده نباشد.

روش های تکثیر نهال گل محمدی